Merkar du at du blir lettare rørt etter som åra går? At det å ta til tårene kanskje er noko ein oftare gjer no enn før?

Det er mangt og mykje som kan røre oss til tårer. Det treng ikkje vere noko som er trist. Nokre blir rørt av ein vakker solnedgang eller barn som syng i eit sjarmerande kor. Andre kan bli rørt av nydeleg ­musikk eller ein romantisk film som endar godt. Eg kan gjerne leve meg så voldsomt inn i ei ­engasjerande nyhetssak og bli så forbanna at tårene trillar. Vi som er i overgangsalderen, merkar nok mykje av dette. Hormon­svingningar er nok ein gong svaret.

Når ein er i ei emosjonell berg-og-dal-­bane, vert kjenslene ofte så sterke at tårene kjem ut. Både fordi ein vert rørt eller glad eller sint eller rett og slett berre godt gamaldags lei seg. Nokon gonger er det ein lette å gråte litt. Det treng ikkje å vere nokon spesiell grunn. Ein rett og slett lettar på trykket. Det er ikkje alltid ein klarar å sette ord på kjenslene sine. Dei berre er der som ein slags tilstand, ja, rett og slett ein sinnstilstand. Då kan det ofte vere godt å få gråte ut.