Nå har eg skrive denne spalta i over to år. I løpet av denne tida har eg delt den eine og den andre av mine opplevingar som ei vaksen dame midt i livet. Nokre gonger har det handla om tankar eg har om livet generelt, andre gonger om overgangsalderen.
Eg har også belyst ulike spørsmål om kva som er rett og gale her i livet. Det er eit hav av tema å ta for seg. Eg registrerer at det er stort engasjement når eg formidlar erfaringar og opplevingar frå mitt eige vesle overgangsunivers.
Mange av dykk tek direkte kontakt med meg for å dele historier, erfaringar og ikkje minst for å kome med konkrete råd. Dette set eg umåteleg stor pris på. (No skulle de forresten ha sett meg. Eg måtte kaste morgonkåpa i ei svettetokt her, og sit regelrett naken og skriv. Den kjem sikkert på igjen om litt … For eit herleg liv.)
- Jeg er så mentalt sliten, sa Caroline til legen. Så fikk hun et tips som endret livet
Heile poenget med denne spalta er jo nettopp dette: å dele tankar og erfaringar. Kjenne seg litt att og vite at ein ikkje er aleine og at det finst hjelp og ikkje minst støtte.
Vi skal ikkje være usynlege
Etter å ha retta oppmerksomheten mot kvinner midt i livet – og muligens også i overgangsalderen – ser eg at fleire tenker som meg. Det er nokre flotte damer der ute som er ambassadørar for akkurat slike som meg, og kanskje deg, som les spalta. Kvinner midt i livet skal ikkje være usynlege.
Lege slakter ny slankepille
Eg er takksam og stolt over at det finst kvinner som brukar tida si på å formidle kunnskap om dette. Eg trur at fleire kjem til å snakke om oss etter kvart som vår generasjon pushar 50. Vi er i startgropa når det kjem til å sette meir lys på kvinnehelse og kvinner i overgangsalderen. Vi lever i ei tid her i landet kor det er større aksept for å dele. Det er ikkje alle som tier om kva vi har å stri med lenger. Dette er viktig, ikkje berre for å heve kunnskapen om overgangsalderen, men også for å sette kvinnehelse i fokus.
Meir forsking på kvinnekroppen vil gagne heile samfunnet.
Hugs at det finst hjelp
Tenk deg, alle kvinner skal gjennom overgangsalderen på eit eller anna vis. Uansett kultur og religion. Som eg har sagt tidlegare: Ein tredjedel av oss har det vondt, ein tredjedel har det litt vondt, mens resten slepp billeg unna. Men hugs at det finst hjelp. Det finst hormonbehandlingar, treningsformer, riktig mat og drikke som kan hjelpe. Det finst fastlegar, og det finst trøst i heimen eller hos gode vener. Det finst også arbeidsplassar som legg til rette for at ein kan ha ein dårleg dag. Ein må berre snakke om det!
- Å jobbe fra ni til fem, er galskap
Og hugs: Det viktigaste er at ein ikkje går rundt aleine og lir. Cirka halvparten av jordas befolkning skal gjennom overgangsalderen på eit tidspunkt, og resten skal også lære seg å kjenne ein kropp som eldast. Sånn er det berre.
Også gutta kjenner på at noko skjer når dei er midt i livet. Dette har eg fått forståing for etter at ein del har tatt kontakt for å trøste eller dele erfaringar. Mitt heitaste tips nesten uansett kva det gjeld, er å ta ein prat om det. Lette litt på trykket og få trøst. Tusen takk igjen for engasjementet dykkar, folkens. Det varmar, og eg veit at vi ikkje er aleine.
