Nokre har tatt turen til utlandet, medan andre har feriert heime. Nokon har kanskje utsett sommarferien sin til hausten og kan glede seg over ein ferie når alle andre er tilbake.
Korleis ein ferierer, er sjølvsagt svært individuelt. Nokre vel gjerne å leige eit flott hus i Syden saman med fleire andre familiar. Eit vennepar med ungar på same alder kan være ei løysing. Ein ser for seg idyllen – korleis dei vaksne skal kose seg med lange måltid og gjerne noko godt i glaset, medan ungane kosar seg på «barnebordet» for seg sjølve og putlar på med sitt. Det er ikkje alltid det endar slik, kan eg seie dykk.
Tuva Fellman: - Det er så tungt
I slike tilfelle kan ein kome heim att frå feiren som bitre uvenner eller slitne vaskefiller. For trivselen til ungane har alt å seie for om dei vaksne kan slappe av.
Russisk rulett
Det å dra på ferie med kjekke vener og ungane deira er som russisk rulett, spør du meg. Det kan enten gå veldig bra, og ein kan puste letta ut, kome heim att som endå betre vener og med styrka vennskap. Eller det kan gå strake vegen til helvete.
Eg ser for meg korleis ungane startar å krangle, og korleis foreldrene etter kvart byrjar å irritere seg over kvarandre sine ungar. Det verste scenarioet er om dei vaksne byrjar å kjefte på andre ungar enn sine eigne. Då er helvete i gang for alvor. Då smittar ungane sine konfliktar over på dei vaksne, og rabalderet er i gang. Ein meir slitsam ferie skal ein leite lenge etter.
Marte fikk alltid klump i magen av å levere sønnen, så tok hun et utradisjonelt valg
Tenk dykk kor lite kjekt det er når kvar einaste gong du har landa på solsenga, så skal det kome ein unge og klage og dra deg inn i ein krangel. Eller ei sur tenåringsjente som nektar å forlate rommet sitt fordi ho synest dei andre ungane er dølle og teite. Det er då eg stiller spørsmålet: Er det greitt å sette i verk slike prosjekt utan at ungane er med på leiken? Er det ikkje slik at ungane også skal på ferie?
Ikkje heilt greitt
Eg lurer på korleis eg hadde reagert om eg som 14-åring hadde vorte trykt inn i eit hus med massevis av folk eg egentleg ikkje kjenner på ferien som eg har gleda meg til. Å måtte gå og dra på ein åtteåring, bade og spele ludo når eg egentleg ville ha shoppa og kosa meg på solsenga mi, slik eg ofte gjorde som tenåring.
Det å ende opp som barnepike for andre veners yngre ungar ein heil ferie, er ikkje heilt greitt, spør du meg. Og skulle ein protestere etter nokre dagar i det fine feriehuset i Provence, får ein grei beskjed om å skjerpe seg og ikkje øydelegge opphaldet for heile gjengen. Nei, det er ikkje greitt å please alle.
- Det skjærer meg i hjertet å dele dette
Det viktigaste er å være heilt sikre på at alle veit kva ein går til. Eg trur at mange får seg ein støkk etter slike «fantastiske» feriar i teorien. Det høyrest i alle fall slik ut når oppsummeringa etter ei slik reise vert gjort. Men kjære dykk, det kan også gå rett så bra. Nokon har den villaste kjemien og har hatt ei fantastisk oppleving. Heldigvis! Men eg tippar mange tenkjer at neste år, DÅ skal vi dra heilt aleine på ferie. Kjenn på sommarviben i haustmørket, om den var vellukka eller ikkje. Kanskje hausten ikkje er så ille likevel.
